durdu dibinde, kuyunun. baktı uçurum gözlerine. aynı baktığı gibi tebessümü, kuyunun.
şaşırmamış bir telaşla sustu. bakmadı tekrar kuyuya. telaşının yakalandığını bildi, bakmadı tekrar kuyuya.
oturdu oracığa.
uçurum gözler demesini, dün aldığı teklif gibi ilahi bir sese yordu. çocukluğunun daha önce bakmadığı karanlıklarından 3-5 cümle döküldü ağzından,barışçıl. barışçıl sesi, ilahiyle yoğrulmuş dinginliğe benzetti yorgun bedeni.
bildi haberciyi.
-şimdi değil sevimli kuş. önce uçmam gerek. gözlerim kuyunda kalsın.
…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder