gece

büsbütün bir gece ki:
karanlık korkular yatağı,
kabullenmeler ve sürdürülebilirlikler annesi…

odaya kapanan çocukluğun,
erdirmemesi gereken akılları
yoksaymasıyla başlayan,
ve yarına yuvarlanan misketi gibi.

durdurulamayan
ve uyunan uyunan uyunan
bir gece. kopkoyu.
…
ve aynı gece ki,
başka bir evde
sevgisini değil, korkusunu bastırabilmiş bir babanın,
halaylar meraklısı kızı,
sezdirmeden
-şafakta evde olmak kaydıyla-
arka kapıdan geceye kavuştuğunda:

itaat ilişkisini
yeniden yazar. doğa.

ve denilir:
gece ki,
şafağında sevgi varsa ancak,
kucaklaşabilir yarınla.

çünkü isyan son raddelerin küfrüyse;
ve sadece yıkmak, yazmaksa tarihi yeniden;
korkunun geçici itaati ve kazanmalar
ancak kabusudur, korkulu bir babanın
sabah görmeyen gecesinin.