12 Haziran 2010 Cumartesi

bencillik ve ölüm

"" etin gevşemesine bir başka tabir gerek,
zira ki ihtiyarlamak:
kendinden başka hiç kimseyi sevmemek demek.""
nazım hikmet

yenil-en-mekten ümidini kesmiş vücutlar gördüm yürürken.

ve gevşeyen etin kokuşmasına aldırmaksızın,
kokmuş et peşinde koşan penisler.



buzdolabından çıkarmışlar kendilerini,
fersizliğe tepki kararttıkları gözleriyle…

ve güneşin ölmüşlüğüne inançları,
derin yokuluşların hissiz değerlerine teslim etmiş
bunu kabullenmiş varoluşlarının ağırlığını taşıyamayan,
gevşemiş etlerini.
kokulu prezarvatifleri kabul etmiş,
hiç ısınamayacağını kabullendikleri vücutları.
tepinmişler, sinirle.

oysa,
başka bir isim gerek bencilliğe.

ihtiyarlıkta anlam aramasın,
torunu olmayacak olan.
çocuğunun,
olası nankörlüğünde
onu evlatlıktan redderek,
güvenden bencillik doğuracak olan.

bilin, başka bir isim gerek bencilliğe.

hayatı kabullenip kendinde inat edemeyenin
güneşi suçlamasına.
aşktan hiç doğuranın,
kutsalı çiğnemesine.

bilin onlar tepinirler sadece.
yenileyemedikleri etlerinin,
küf kokulu sinirleriyle

inanmayın onların gözlerinin karalığına.
aşklarına.
ve ben kokan orgazmlarına.

karartmışlar gözlerini,
oysa gevşiyor etleri.



etin gevşemesine başka anlam gerek,
ölüme de.
ve
ölü seven penise de.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder