inat

mevsim mevsim düşmüş,
özlemli tırtıllarla gözlerinin yeşili boşaltılmış,
insanlar
yığıntısı
içinde

sona kalmış bir yaprağın
küçük bir ihtimalidir, inat.

son közü, umudunun;
bir küçük yeşili , gözünün.
…
ve bu inadı yer tırtıl.
kabullenme coğrafyasının
kabul kabul büyüyen insanının
için için kırılan direnci içinde.

umudun bağını yer tırtıl.
koparır hayallerin suyla temasını.
ve
sudan soğutur,
soldurur,
öyle düşürür yaprağı.

ya da ben

son umudumla sallanırken dalda
öyle incecik bir bağla;
esmesin küçücük bile dünya
durumuna küçülmüşken.

nasıl olabilirim kasırga
inadım da kalmasa.