5 Nisan 2009 Pazar

sadece acıktırmıyor kafa da açıyor: libido

sadece acıktırmıyor kafa da açıyor: libido

zor günlerin mesaisinde
içerden telsiz sesleri gelirken
sarhoşluk peşinde koşar heryerim.


deniz kokar insan
saatlerce yüzeni, boğulmaktan korkanı,
kenarda cıbıldaşanı,dalga seveni,dalgadan korkanı,
sörfçüsü ,deniz görmeyeni
deniz kokar insan gözüme.

bakarım her birine
kelime kelime titreyerek.

trenler geçer gözümün önünden,
insan görürüm vagon vagon.
Her bir insan bir vagon
kendi bozkırında
gelmişler
Yüzerler denizimde.

inadına hümanist bedenin;
kendi hümanistliğine
şaşkın gülümsemeleri suratımla,
ilerlerim yanlarından.

toprak:
“çeker insanı kendine bilirim.
koca koca kökler kurmaklar özletir
ve domates ekmeyi de.”
öylesine hümanisttir gülüşü.
ve öylesine şaşkınım gülüşlerime.

açılamaz denizde sevdiceğim.
karanlık sever kendine,
kimselerin olmadığı koylar
ve sevişmek saatlerce.

derken toprak,
ezan olur çeker
çeki düzen verir kendine, sevdiceğim.
ve gündüzleyin toprağındır artık
-gidemeyişlerine rağmenin,
rağmenini seven kadın.-
ezan okunur
gider denizden.

toprağın vermelere
denizin sevişmelerine doyamadığı sevgilim
ve
ölümün almak istemelere
yaşamın gömmeklere doyamadığı sevgilim.
sizler nasıl kardeşsiniz böyle?
hem de iç içe.

ağzımda şaşkın gülümseme ,
gözümün önünde h-alaycı
-hepimiz kardeşiz- pankartları,
yürürüm ben

her bir kardeş
her biri bir vagon bozkırda
yüzerken denizimde.
.
koku veririm genizlerine,
gözlerimde tıkanır yargıları.
şaşkın gülümsemelerle.
yürürüm.

siren sesleri gelir içerden
vaktidir az sonra ezan da okunur
son bir kez sevişelim sevgilim.

ve sen ne güzel yemeksin.
zor günlerin
mesaisinde.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder