kafamı kaldırdığımda gölün üstüne
yakamoz dağıtan bir dede görürdüm
ve torun sevgisini
hüzünlü gözlerinden sevgi fışkırtıp
umutlu masalları balkonuma taşıyan...
...
ve akşamüstü
ölemezdağı kızarırdı
doğanay gözlerime bakardı.
anlardım dedemin hüznünü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder