20 Şubat 2009 Cuma

varolşçuluk ve hümanizm

Allahın bulunmadığı koyu karanlık

Ağarmayan karanlıkta

Adını bilipde söyleyemediğim,

Kucağımda sarıp sarmalamaktan

Tabutuna veremediğim çocuğun;

Ellerimde büyüyen

Her defasında aydınlık saçan seslenmesinin

Ben olduğunu bilip de

Benim de gidemediğim ölüm.

Sel olup akmakta

Gazze sokaklarında.

Soğuk sular dökünüp sokaklara fırlamak*

Doğa boşluk tanımazgillerin

Ölenle ölünmezlerini;

Çivi çiviyi sökercigillerin

Öfke ve intikam çığlıklarını

Kilometrelerce geride bırakmak

Ağlamak ağlamak isterken

Kendime. Ve ölemezken.

Ölüm

Sel olup akmakta

Gazze sokaklarında.

Sadece bir tek can.

Kıyılamayan.

Giderken yerine koca bir boşluk bırakan

Ölümün

Külden doğum hesaplarına ittiği engin varoluşçunun

Kıymetlisi.

Bilmek zorunda

Aynı ölüm

Sel olup akmakta

Gazze sokaklarında


03.01.09

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder