ah biz umutlandık Milena. eksik gördük, uyumadık gecelerce.
ah biz eksildik aradıkça, Milena
sıradan düşen çocuğa
gülenlerden taştık
sevgi, sevgi arandık sıraların dışında
ah biz aradık
sevgi dedik umutlandık gittikçe az uyuduk Milena,
ah kişneyen sonbaharın
doru atları olduk
tepip sıraları, perilere baca kurdurduk.
eksile eksile sorduk
çoğala çoğala koştuk Milena.
sevdik, çocuklarda görüştük,
çocuklarda gülüştük.
ah çocuklar tamamlanmak isterler Milena,
hep bir olmak.
oysa biz eksiktik ve
çocukların da analarını babalarını ayırdık bu yüzden.
en çok
ehlileştirilmiş doru atları sevdik diye
Kapadokya’da.
şimdi çocuklar
sıradan düştüğünde
sıralarında boşluklar var.
kimse gülmüyor artık onlara Milena.
bizse yine eksiğimizi arıyoruz.
ah biz umutlandık Milena,
tamamlanırız sandık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder