özlem

nerede bir özleyen görsem,

-geziler,sarhoşluklar,sevişmeler,
sokaklar,deniz.-.

akşam çöker yüzüme.

bitmemiş günlerimden kalma
cesaretim ,

o denizlere aşık,
yeni yetme özlemlere can olan,
yalnızlığım,

yaratamadığın aşığın ;

çöker.

içlenirim gidişine.

gidişle kırılan zincirlerin ahına,
gerçek zincirleri takan kutsayıcı kuşlar
cıvıldaşır bekleyişime.

ve ben nerede bir bekleyen görsem,

öyle yakınında görürüm;
sadık bir köpeğin
mağrurluğunu,
gerçeğinse, kırık bir zincir olduğunu.

yenidene’ye
yediremem sözlerimi;
gerçekleşemem,
dönüşümü bekleyen dostlarıma.

…
gerçek,

gidenin büyüttüğü iç gibi şişmiş bu dünyada,
köpekten oluşmuş,
bir kuş; uçar:
sanrı dağında, bir kursak özlem.
cıvıl,cıvıl .