kapan

kapan’mış beyninin üstüne,
bekler.

-yaklaşana, burada olduğunu bağırmaktır bildiği.-
…
durduğu gibi durmayan güneş ve
korunmaya muhtaç gölgelerce
yalnızlığın içine,
sinmiş;
bekler,
kimde olduğu bilinmeyen bir imanın,
güneşin sabitliğini ispat etme
gerekliliğinde. -koşandır suratı.-
,
güneş desen,

can reddeden bir kör kuyu.
yakıverir,
pöh dese.
tüm gölgeleri.

…

uyandığında ,

yaşını ölçen hemşireler,
yüzünü usülce yıkayıp
çekildiler aynanın arkasına.

gördüğü:
sallanan bir kapan, beyninin tam üstünde.
bekler,
yaklaştırmaz haramı.

ve,
vurur yüzüne,
korkunun tutsaklığını.

şimdi ,koş güneşe!
yanan bir can olsun.