uzakta
çocukluğumun geçtiği bozkır kadar uzakta
heveslerle boyanmış pembe bir kreşde
mahcup bir pembelikle gülümsediğin öğretmeninin
zapt şekerini kabul etmeyişin
ve gelemeyişinle dökülen
sararmış yapraklar uçuşur
daha dün
imge imge büyüdüğün
sarı bisikletinle etrafında tur döndüğün
bahçeme
eksik maviliğime sonbahar gelir
kanar yine gidemeyişim
ve çocukluğum
özlerim
gitmelerle başlayacak gençliğini
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder