sabah, kararınken,
ışık sızdırmayan bekleyişin son yudumları,
aklımla öptüğüm
kara benekli göğsünün
gece olacağını müjledeyen
duymayışlarını,
ışık yapıp da sızdırdığında
geceye,
korkarım.
korkarım ki, unutkan doğuran sabah aydınlığı,
aldatır diye, beni.
ve
bırakalım,
kararsın ,derim sabah.
ve teslimiyet kaplasın,
bedeni…
senden korkmamak ,için…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder