sandık

bir atımlık canı ile
fırlatıp kendini sandığına
kilitlediğinde üstünden
geçmişi
gür sesli şu ihtiras gecesi

sabaha yine serkeşliğe uyanırsa sanısından,
yaşam

yokluğun
sızak ışıkta güneş
acıda ışık
güneşte gölge
yazgısı ile
yeniden uyur ihtirastan sandığın içinde
sızan sanıdan boğulana dek
umut.