gidemediği bir yer vardı yaşantımın geldi aldı beni kalbine koydu çalıştır dedi gürül gürül ellerim var nasıl olsa gideriz beraber aldım ellerini dağı gösterdim dedim şu dağın ardıdır bilirsin kardelenler açar orda gittik biraz.yol boyu canlandı çocukluğu büyümekten bahsediyordum… başı döndü kafiyesinden gerçeklerin elleri durdu..kalbine döndü.. çalışma dedi, duralım buracıkta daha fazla ölemeyeceğim kardelen diye fısıldadım inerken kalbinden açabilirdin