akıl

Aklın yenmeye çalıştığı karanlıktır Karanlık önce cesurları yer Ve aklıyla cesurlar Suya ulaşır En şeffaflardır Ve gemiler genellikle hüzün verir kıyıdakine Ah dedirtir cesur olabilsem ben de. Gemiler ufka gitse, götürse, kaybetse Ve Yeniden bir nefes olup üflese beni başka bir karaya. Gemilerse Yalnızdır ve hiç kaybedememiştir kendini Öyle ki Aklın yenmeye çalıştığı karanlıktır hatta Son çare Sorsanız En akıllıcası Nehir olup dağlara ulaşmak vardır. … Karanlık hiç bitmez, kıyı hep vardır…