uzak

çocuklaştım Milena
sabahı kapıda karşılayıp günleri ayartıyorum

dönmek istemiyor ve
sürüyorum zamanı
yeşiliyle mavisiyle
uzak yerlere

evl-atlık ediyorum uzağa
ne erkenim ne geç

kardeş uysal atları ve
doruları
oyalayıp yazmaya
sallanıyorum salıncakta
…
ah benim çocukluğum
karşı kıyıdan ışık saçan şu güzel kadın sensin Milena
toplayabilsem ışıklarını doru bir at edeceğiz

süreceğiz gençliğe