göçebe çadırı

ah Milena
yağmur yağıyor.
bir çadırın altında titreşiyoruz
bir beklemek uyutmuyor bizi
bir de umut

ah göçebe çadırında ruhlarımızın
uzak uzak titreşiyoruz.

ben umut oluyorum tut diyorum elimi
gözünde uzak bir isyan tutuşuyor
tutuşuyor tutuşmaya ama
ah bu çadır
geçirmiyor ki ışığı yağmuru geçirdiği gibi
titretişiyor titreşiyor gözün
sen beklemek oluyorsun

ah tutulunca yağmura
damla damla birikiyoruz çadırda.

sonra
sen umut oluyorsun
ben beklemek

ah göçebe çadırı ruhumuzun
geçirmiyor sesimizi
titretişiyor titreşiyoruz,
ulaşamıyoruz buluta.