Aklın yenmeye çalıştığı karanlıktır
Karanlık önce cesurları yer
Ve aklıyla cesurlar
Suya ulaşır
En şeffaflardır
Ve gemiler genellikle hüzün verir kıyıdakine
Ah dedirtir cesur olabilsem ben de.
Gemiler ufka gitse, götürse, kaybetse
Ve Yeniden bir nefes olup üflese beni başka bir karaya.
Gemilerse
Yalnızdır ve hiç kaybedememiştir kendini
Öyle ki
Aklın yenmeye çalıştığı karanlıktır hatta
Son çare
Sorsanız
En akıllıcası
Nehir olup dağlara ulaşmak vardır.
…
Karanlık hiç bitmez, kıyı hep vardır…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder