art

büyütmekten art’a kalmış bir bilinç benim ki
yürümeme yetmiyor
ve her kalan gibi
düşler kuruyor, olmayana götürüyor

bazen de güneş görüyor beni, büyümekk
iyileşiyorum sanıyorum
yürüyecek gibi oluyorum

fakat çekiyor işte
içimde, sırtıma yakın bir yeer beni
yürüyemiyorum
rüzgarı ve güneşi sırtıma alıp
düşüyorum yine