Oluyor bazen,
Yenilgi günlükleri döşenmek istiyorum hayata.
-Issız uzayın küçük boşlukları hayatımın
Can damarını tıkanık sandığım zamanlar-
Oluyor bazen.
Sana kızdığım da.
…
“Olmaya gidilirken ki renk
Anlamı olurken boşluğun.
Karanlıkta oynanan entity
Her nefeste bir renk keşfettirirken
Kendimizden,
Her bireyin her aşkın ve herkesin
Kendi kaderine tayin hakkına inanıp
Zıvanayı normallerine attığımızda ki
Değerliliğimizde;
Yargıcı, intikamcısıydık
(Ne çok çürükten, ellerimizle ayıkladığımız
Dirilik, bereket ve onur kokulu
Muşmulalar.dan ibaret suratımızla)
Değerlerimizin.
Ve sen ne güzel kimsesizdin feride.”
Geyikli gece sevdası gecelerinde
Esrarımın keşfindeyken sen,
Gidemeyeceğimi bildiğim
-senden benden herkesten-
Ağlamalarımdayken ,
Senin sevgindeyken ben.
Saklı rengin feride.
Ve O rengin büyüsünde.
"Lades. Bile bile.”
bir cigara yakıyorum
Yakıyorum da kaldıramıyorum kafamı yalnızlığımdan.
Sonra boş uzun bir yol
Renkleri solarken çatının
Ve her nefes, tüketimken artık.
Gitmek, varoluşçunun mayası.
İlk dersi ebeliğin
-Bir bebeğin poposuna atılan bir şaplak.-
varlık muhasebesi.
Gökyüzümde ki ebemkuşağının
-rengârenk soluksuzluğunun-
Renklerini kuşanıp,
Kuşaksızlığı erdem sayıp;
Sokakta paltosunu açıp
Herkese çükünü gösteren adam
Cüretinde bulduğun kurtuluş.
şimdi gökyüzümde ki karanlık.
Mayamda ararken çözümü
Önce baba, dedi “sonsuz döngü”.
Mevzuu basitti, ama isyandı.
Hiç unutamadığım derin acım oldu. sonra.
Yakarak giderek gitmenin simgesi olacak
Babamı yıktığım yumruk.
Başı önde yeniği, görerek öğrendiğim o gün
Sonsuz döngüsü hayatımın.
Sonrası boş uzun bir yol
…
Yollarda
Boyunduruktan kurtulurken
Herkesin yaşam enerjisi dediği şeyi bulduğu yer
Yakılan yıkılan onca değer.
…
Söylesen
şimdi kendine ait iyilerini kötülerini
olsan
kendi yasanın intikamcısı
“ne gam.
Giden de o yüzden gitmiştir zaten”.
…
…
Bazen kızıyorum sana
Issız uzayın küçücük boşluğuyken,
Tıkandığım zamanlarda.
Sonra bi cigara daha yakıyorum
Üflüyorum normallerinin üstüne
Geçiyor.
Ebem başköşemde
05.01.09
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder